ادبیات جهان - بهترین رمان های سده بیستم 
عطر : پاتریک سوسکین

در سال 1750، یک انسان روزگار ما نمی توانست یک هفته در پاریس دوام آورد، زیرا شرایط بهداشت بسیار بد بود و شخص ممکن بود به انواع بیماری های ممکن مبتلا شود. براین شرایط، بوی بد و شدید بدن ها و کوچه و خیابان ها را هم باید بر آن افزود. در این حالت روستاییان یا اربابان بوی بُز می دادند، با این تفاوت که اشراف و بورژواها این امکان را داشتند که بوی بدشان را با چیزی که بقیه مردم از آن بی بهره بودند، بپوشانند: عطر. " آب معطر" و خوشبو خیلی متداول بود و به سر و بدن زده می شد. سازندگان عطر به مثابه هنرمندان بسیار برجسته محسوب می شدند و میان آن ها برای جلب مشتریان پول دار و ثروتمند رقابت بود.  ادامه 
صحنه یی کوتاه از فیلم عطر

نظرات

‏علی بنی اسدی گفت…
ادامه وجود ندارد . لطفا بررسی بفرمایید. با سپاس

پست‌های معروف از این وبلاگ

پنجره ها از بودلر

ادبیات و هنر باروک

ویکتور هوگو