در خیال روزهای روشن

معرفی 50 رمان بزرگ سده بیستم    رمان اولیس به زودی به صورت یکی از بزرگ ترین و با نفوذ ترین رمان در تاریخ ادبیات سده بیستم در آمد.دلایلی که این رمان را به شهرت رساند، نخست توانایی و مهارت استثنایی در شکل رمان است: این کتاب به 18 فصل تقسیم می شود و هر فصل سبک و شیوه زبانی خاص و تکنیک روایی ویژه خود را دارد. داستان از رئالیسم سنتی می گذرد و در آن گزارش ها یا بازی هایی مانند پرسش و پاسخ، گفت و گوهای نمایشی و نطق های طولانی در هم تنیده می شوند. تک گویی های مشهور " خانم بلوم" که برای نویسنده رمان در واقع " برجسته ترین بخش کتاب" است. این تکنیک " سر ریز کردن آگاهی " و " تک گویی درونی " به وسیله رمان نویس سبمولیست فرانسوی " ادوارد دوژاردَن [1] " ( 1949 – 1861)، دوست مالارمِه در رمان " شهرت ها مشغول اند [2] " ( 1887)گسترش داده شده است، اما جیمز جویس نخستین کسی است که از همه امکانات گزارشی و روایی بهره می گیرد و آن را به رسمیت می شناسد. با رمان اولیس، نوعی روان کاوی ادبی [3] زاده می شود که به طور دقیق و با صراحت، مناطق تاریک و

آه زمان، درنگ کن! وشما ای لحظه های سازگار از دویدن بازمانید! تا در زیباترین روز های مان، خوشی های زود گذر را بیشتر مزه کنیم! بسیاری از سیه روزان از شما می خواهند: بر آن ها هرچه زود تر بگذرید و روزگارشان را سپری سازید! بروید روزهای شان را بگیرید و جان شان را ببلعید، اما نیک بختان را فراموش کنید... پس دوست بداریم، دوست بداریم، این لحظه های گریز پا را، در شادی شتاب کنید! انسان را نه هیچ بندری است و زمان را نه هیچ ساحلی؛ می گذرد و ما نیز می گذریم!... ادامه....