در خیال روزهای روشن

ادبیات فرانسه -  سورناتورالیسم اگر دو جنبش سورناتورالیسم و رمانتیسم در برخی موضوع ها بههم می رسند، با این حال باید یاد آوری کرد که شیوه عمل سورناتورالیست ها متفاوتاست. نودیه، بِرتران و نروال در واقع تلاش می کنند به درون جهان نامشخصی ازنیروهای غیر عقلانی روان نفوذ کنند. رمانتیسم به دنبال رونویسی احساسات است، درحالی که سورناتورالیسم  تلاش می کنداحساسات را پشت سر بگذارد و در پی اکتشاف زمینه های مرموزی است که از آن زاده شدهاست. در این عرصه، میدان تحقیق، زندگی درونی و روابط پیچیده اش با نیروهای پنهان ومرموز جهان است. در این اکتشاف، رویا یک نقش بسیار مهم دارد. ادامه...

ادبیات فرانسه – برگردان رحمت بنی اسدی آلفرد دو موسِه [1] (1857  – 1810) آغازی خیره کننده و فرجامی دردناک و منزوی و میان این دو، مسیری پر آشفته. چنین است زندگی آلفرد دو موسه شگفت انگیز ترین " فرزند سده نوزدهم". نخستین موفقیت ها – موسه خود می گوید که " خوش به دنیا آمده " و در کودکی و سپس در نوجوانی، فردی خوشبخت بوده است. در یک خانواده ساده ، دل پسند و اهل ادب زاده می شود. در دبیرستان هانری چهارم، تحصیلات خوب و درخشانی را پشت سر می گذراند و در کنکور همگانی، سه بار جایزه می گیرد. برای او نوشتن، سرودن شعر و نقاشی کردن آسان است. پس از گرفتن دیپلم، نسبت به ادامه تحصیل چندان رغبتی از خود نشان نمی دهد و به طور مرتب رشته تحصیلی خود را تغییر می دهد. نخست حقوق می خواند و سپس به پزشکی روی می آورد، اما ترجیح می دهد با نویسندگانی مانند ویکتور هوگو، لامارتین، نودیه، سنت – بوو یا کم و بیش با نسلی به نام "جوانان آراسته [2] " رفت و آمد کند. در 1830 با چاپ " افسانه های اسپانیا و ایتالیا [3] " ، در حالی که هنوز خیلی جوان است به شهرت ناگ

ادبیات جهان: برگردان: رحمت بنی اسدی هنگامه انقلاب تسخیر زندان باستیل ( 14 ژوییه 1789) اهمیت حوادث در پایان سده هجدهم، گاه ارزش آفرینش های ادبی این دوره را به فراموشی می سپارد. بدیهی است هیچ نویسنده یی نمی تواند در حاشیه تاریخی بماند که تکان های اجتماعی و یک انقلاب که عوارض آن مرزهای فرانسه را در می نوردد.  اما به طور دقیق، نویسنده در یک مجموعه عواملی که هم زمان هم هیجان انگیز و هم نگران کننده است، دلایل نوشتن خود را تنها به منظور مشارکت در جنبشی می داند که اساسی و بر گشت ناپذیر به نظر می رسد. در دوره ماقبل انقلاب و سال های پیش از 1789، ادبیات در اشکال گوناگونش، در جست و جوی روشنگری و تکامل رفتار ها و بحث هاست. حتا زمانی که ادبیات در گذشته به دنبال نقطه های یک لنگر گاه و معیاراست، هنوز خط و ردی از  اضطراب و نگرانی  نسبت به جهان در پیش رو با خود دارد.  

برای آوارگانی که کوه ها و دشت ها و دریاهای مهیب را پشت سر گذاشته اند، اما پشت دیوار های آزادی  و جهان به اصطلاح دموکراسی دارند یخ می زنند.   " برده خیلی خوبی بود " شعری از اِمه سِزِر بر او سنگ می زدند، تکه های آهن قراضه، بطری های شکسته پرتاب می کردند، اما نه این سنگ ها نه این تکه های قراضه و نه بطری.ها... آه  سال های آرام خدا بر این   تکه خاک ! و شلاق بود که مگس ها یی که روی شبنم شیرین سرخ زخم  های مان می نشستند می تاراند. می گویم آفرین! پیر سیاه واره  افق آرام آرام باز می شود، تجزیه می شود، عقب می رود و گستره می شود. و در میان پارگی ابر ها  یک نشانه ناگهان بیرون می زند کشتی حامل بردگان از چهار سو ترک بر می دارد ، شکمش باز می شود و به صدا می افتد .کرم های نفرت بارش، دل و روده های فاسد نوزاد عجیب دریا را می جوند . و نه باد بان های پر جوش هم چون جیب های باد شده و نه فریب حماقت بار قایق های پلیس مانع شنیدن تهدید های پر سر و صدای این روده های در حال جویده شدن نیستند.   کاپیتان کشتی برای سرگرمی، یک سیاه  پر سر و صدا را از تیرک بادبا

در رکاب زندگی نگاهی به داستان " تماشا درمِه " از نسیم خاکسار رحمت بنی اسدی       " تماشا درمِه " حکایت دویا سه نسل ایرانی ست که نخستین آن انقلاب را آفرید ونسل هایی که از پی آن آمدند. نسیم خاکسار نویسنده ایرانی مقیم در تبعید، در داستان کوتاه " تماشا در مِه " این نسل ها را در کنار هم قرار می دهد و نگاه شان را به جهان و هستی بررسی می کند. کاری استادانه در دوسه صفحه کوتاه وبی حاشیه پردازی ها ولفاظی های معمول. ادامه...                                        برای شنیدن داستان : تماشا در مِه " روی ویدئو کلیک کنید

ادبیات فرانسه در سده 19 - شاتوبریان 2 برگردان: رحمت بنی اسدی نخستین دست یابی ها به سده رنج و بدی شاتوبریان یکی از نخستین پیشروان در ادبیات فرانسه است که همراه با بنژامَن و سنانکور از احساساتی سخن می گویند که ادبیات رمانتیک به ویژه ادبیات  دل تنگی وملالت  [1] را خلق می کنند. دل تنگی و ملالت  نقطه مشترک میان رنه قهرمان رمان و خود شاتوبریان است. او می نویسد: " من در زندگی خودم به جز دل تنگی و ملالت ندیده ام." نویسنده سپس در خاطراتی از آن سوی گور می نویسد: " همه چیز خسته ام می کند. با زحمت بار دل تنگی را در زندگی  حمل می کنم و همواره با خمیازه سخن می گویم. " در نزد شاتوبریان دل تنگی با بیهودگی و احساس بی ثمر بودن زاده می شود و ابعاد واقعی از یک عذاب اخلاقی به خود می گیرد: او نسبت به همه چیز بی تفاوت می شود، از گرفتن تصمیم برای لذت و تفریح یا هرچه که باشد ناتوان است و شخص دل تنگ محکوم به تحمل یک عمر کسالت و اندوه [2] می شود. این اندوه و ملالت است که باعث رنج زندگی می شود و رنه،  خاطراتی از آن سوی گور یا نبوغ مسیحیت را به وجود می آورد. شاتوبریان در دومین بخش

ادبیات فرانسه در سده 19 فرانسوا - رُنِه شاتوبریان [1] ( 1848 – 1768 ) بخش نخست برگردان: رحمت بنی اسدی پرتره شاتوبریان اثر آن – لویی ژیروده (1824 – 1767) موزه سن- مالو   "  من ناممکن را ممکن می کنم و به زیر فرمان می آورم. "   فرانسوا – رُنه شاتوبریان در 4 سپتامبر 1768 و در گیر و دار یک توفان بسیار شدید در سَن – مالو واقع در شمال شرقی فرانسه زاده می شود، امری که او می توانست کودکی پرتلاطم و نوجوانی پر آشوب و پر اضطراب خود را از آن روزهایی که توفان گهواره اش را تکان می داد، بداند " خاطراتی از آن سوی گور [2] ". آخرین فرزند از یک خانواده اشرافی منطقه " بروتون " است. تعلیم و تربیت او عجیب و  با سخت گیری توام با بی بند و باری همراه است. این آموزش اصولی وسخت برای یک نوجوان کافی است تا او را به سوی دریانوردی هدایت کند. آزاد است تا با " بچه های بازی گوش و شیطان شهر [3] " بازی کند؛ سپس در مدرسه، معلمان از ذهن استثنایی و دانش آموزان از جسارتش در نافرمانی به شگفت می آیند. در 15 سالگی به حرفه دریایی روی می آورد و با خود می