در خیال روزهای روشن

برگردان: رحمت بنی اسدی شاد خواران و خوش گذران های پاریس در میان سال های 1630 تا 1661 در درون سالن هایی که به سرعت افزایش می یافت گرد می آمدند . برای زنان یا مردان تابع مد، ورود به این سالن ها و هتل ها و بالطبع پیوستن به جرگه " رامبویه " اجتناب ناپذیر است. در این محل پر شکوه و نزدیک به " لوور [1] "، مارکیز رامبویه با دو دخترش، میهمانان را می پذیرفتند. از 1610 تا 1665 این حلقه به صورت یک موسسه بزرگ در  آمد و جلساتی که در آن برگزار می شد ، برانگیزنده دگرگونی عمیقی در رشد اندیشه ها می شد و باعث رواج زیبایی شناسی کلاسیکِ در حال رشد به درون دربارها بود. در این سالن ها ،کسانی مانند "کاردینال دو لاوالِت [2] " ، یا " کُنده [3] " و نویسندگانی مانند ووآتور ، " وُگلاس [4] " ، " لاروشِفو کو [5] "، " مادام سِوینیه [6] " و "مادام دو لا فایت [7] " رفت  و آمد داشتند. در سال 1650" مادام اسکودِری " نیز سالن دیگری بنیاد نهاد و جمعی از بورژوا ها و نویسندگان در این سالن گرد هم  می آمدند و به دنبال آن سال