در خیال روزهای روشن

                                               رحمت بنی اسدی                             جنگل روی کاغذ،اثر ویفِرِدو لام ( 1982 - 1902 )، 1943 ، موزه هنر های مدرن پاریس                    " ما دیگر توتم نداریم / الکل همه را مکیده است "      موفقیت هنر و ادبیات سیاهان و اوج گیری آن به دهه بیست سده بیستم مشهور به " سال های جنون " در فرانسه می رسد و این هم زمان است با  برگزاری نمایشگاه های تزیینی پاریس در 1925 و سپس نمایشگاه های مستعمرات در سال 1931. این نمایشگاه ها به طور عمده پیرامون فرهنگ بدوی، روح گرایی و موهوم پرستی سیاهان آفریقا بود.  روح من خار و تراشه یی است، درون تنم.                                                         " از یک نویسنده افریقایی "      صدای " سیاه وارگی  یا  نِگریتود [1] "    اوج گیری ادبیات سیاهان یا ادبیات آفریقایی از فردای جنگ جهانی دوم آغاز شد و نتیجه یک رشته هم گرایی های جهانی از جمله در زمینه سیاست و فرهنگ بود . در سال 1932 در حالی که فرانسه نمایشگاه های گسترش امپراتو