در خیال روزهای روشن

فرانسوا رابلِه فرانسوا رابله " دانش  بدون وجدان،  مخرب روان است." فرانسوا رابله کیست؟ رابله شخصیت پیچیده یی دارد . در سال 1494؟ در یک خانواده حقوقدان در " شینون" واقع در ایالت سابق " تورِن " فرانسه زاده می شود ،  سواد می آموزد و سپس در حلقه کلیسا در می آید و روحانی می شود.  علاقه وافری به یونان باستان دارد، کتاب هرودوت را از زبان یونانی ترجمه می کند، اما سوربن به عنوان یک دستگاه مذهبی و دانشگاهی با چاپ آن  مخالفت می کند. سوربن خواندن کتاب های یونانی را  ممنوع کرده است و نگران است  خواندن این گونه آثار، پرسش هایی را در ذهن خوانندگانش به وجود آورد . پس رابله کلیسا را ترک می کند و به تحصیل در رشته حقوق ادامه می دهد . به زودی حقوق را نیز رها می کند و با تحصیل در رشته پزشکی در پاریس و "مونپولیه "  پز شک می شود. رابله به عنوان پزشک در شهر لیون شروع به کار می کند و هم زمان به کار ترجمه و نویسندگی می پردازد. او که مانند دیگر اومانیست های این زمان شیفته شناخت آثار و متن های عهد کهن است ، کتاب هیپوکرات  پزشک یونانی  و آثار پزشکی یونان کهن را 

بخش سوم سال های 1550 ، هم زمان با  شکفتگی و بهره وری شعر " لا پلِه یَد " در فرانسه، سنت نمایشی سده های میانه در عرصه تئاتر و نمایش به پایان می رسد و شکل نوینی از آثار نمایشی  ظهور می کند.....                                                                                                                                                    ا دامه                                                                    بخشی از نمایش نامه  آنتیگون

ادبیات فرانسه نمایش در سده پانزدهم بخش دوم نمایش  هزل وخنده دار از سده سیزدهم ، نوعی نمایش خنده دار و کفر آمیز ، آغاز  به رشد می کند که با تئاتر مذهبی هیچ رابطه یی ندارد . این نوع نمایش در سده های بعد، در قالب قطعه های گوناگون نمایشی از جمله نمایش های جدی و " اخلاقی "  یا کمیک و خنده دار به اجرا در می آید.  نمایش هزل و کمیک، نگاهی انتقادی به عادات و رسوم زمانه دارد و می خواهد از این راه مردم را بخنداند و عادت های آن ها را تغییر دهد . از فکاهی  پاتلن وکیل تا مولیر، یک سنت طنز و خنده دار که مورد توجه زیاد تماشاگران و مخاطبان است ، شکل می گیرد و  در یک ساختار نمایشی جا می افتد .  تئاتر سده میانه خیلی زنده و مورد توجه مردم است و متن های نمایشی زیادی نوشته می شود. هنگامی که در سده شانزدهم، تلاش می شود تا نمایش نو و ویژه  زمان  خود به وجود آید، چندان با استقبال مردم رو به رو نمی شود و اهل نمایش درمی یابند که  نمایش های  پر رمز و راز های مذهبی و   فکاهیات   بیشتر مورد علاقه مردم است.    ادامه

ادبیات فرانسه نمایش در سده پانزدهم بخش نخست یک هنر تازه زندگی در سده پانزدهم سبک زندگی مردم اندک اندک دگرگون می شود و مردم به سوی زندگی بهتر، رفاه و لوکس گرایی همراه با نوعی شخصیت و شیوه تظاهر  روی می آورند. هر گامی که انسان این دوره برمی دارد ، به سوی این دگرگونی است . این دگرگونی، نخست  خود را در پوشش و لباس نشان می دهد. پارچه های زمخت به کنار می روند و پارچه های ابریشمی ولطیف و نیز پوست و خَز، جای گزین آن می شوند. ادامه ...