در خیال روزهای روشن

در 17 ژوییه 1880، کشتی بخاری انگلیسی " جده " با نزدیک به هزار زایر مسلمان برای حج عازم مکه بود. کشتی از سنگاپور حرکت کرد، اما درست در وسط دریا و در جریان یک توفان، ناگهان فریادی، صدای آب را شکست: ملوانان سفید پوست با قایق خود را نجات دادند و مسافران را به حال خود رها کردند. بر اثر معجزه یا چیز دیگر، کشتی غرق نشد و ملوانان فراری در نزدیک ترین بندر فرود آمدند و فرمانده کشتی بلافاصله خبر تلخ غرق شدن کشتی را به آگاهی کمپانی بیمه رساند. اندکی بعد در یافتند که " جده " به وسیله یک کشتی دیگر یدک شده و نجات یافته است. این رسوایی در سراسر جهان پیچید و ملوانان و افسران آن بازداشت، محاکمه و از کار بر کنار شدند. نخستین افسر کشتی " جده " ، " اوگوستین پودومور ویلیامز" نام داشت که جوزف کنراد سه سال بعد با او رو به رو شد و الگوی رمان " لرد جیم " خود را از او گرفت. در این رمان، جیم هنگامی که ساحل را به مقصد دریا ترک می کرد" هنوز بیست و چهار سال نداشت". تصمیم شومی گرفته بود که تمام زندگی رهایش نکرد. از همان کودکی، همیشه رویای شجاعت و جسارت