پست‌ها

نمایش پست‌ها از مه, ۲۰۱۶

" من " در ادبیات

تصویر
تمثیل و نماد شعر، اثر گوستاو بولانژه     بر اثر شرایط نامطمئن تاریخی، دوره اضطراب آور تازه یی شکل می گیرد و ویژگی آن در بیان  زندگی و بهره گیری از غنای آن است و این بیان گاه  پرشور و دیوانه وار و زمانی نومید کننده است. علاقه پر شور برای بروز احساسات، زندگی و مسایل درونی و روحی سبب می شوند تا شاعر در بستر  یک پدیده پیوسته و دوگانه، زنده تر خود را بنگرد، دوست داشته باشد و یا رنج ببرد. واژه و ضمیراول شخص " من - Je [1] " سوژه و علت [2] و " خود و خویشتن  و خود آگاه انسان- Moi [3] " شی و هدف [4] می شود. این چنین است که در این دوره " من " در آثار نویسندگان این دوره غلبه دارد. تغزل گرایی شخصی سرچشمه الهام رابطه های شاعر با همه پیرامون اوست و گاه  به صورت غلیان احساسات اندوهگین و مرثیه گونه بروز می کند، مانند "هارمونی شاعرانه " از لامارتین. و گاه به تجلیل و ستایش از دردها و رنج ها مانند " مقدر شده ها "از وینی  می انجامد. موضوع ها به شیوه جنون آمیز ووسواسی انتخاب می شوند: [1] Je     می باشد .Moi از ریشه لاتین "

ادبیات عامه یا مردم پسند

تصویر
یک پژوهش از مجموعه رمان های این سده نشان می دهد که شخصیت ها، مکان ها، و نتیجه ها تقریبا یک سان است. صحنه ها بیشتر شهری و صنعتی است. جهانی است تیره و دوزخی از شهر های تو در تو و دخمه های پیچ در پیچ که در آن فقر و فلاکت صحنه های همیشگی ترس و وحشت  و اسرارند. عنوان برخی کتاب ها، خود گویای این وضعیت می باشند: رازهای پاریس اوژن سو، پاسخی به " راز های لندن [1] " اثر پل فِوال ( 1844) است.در همین زمان کِلِمانس روبِر ، رمان " گدایان پاریس [2] " را می نویسد.  در درون این صحنه های گسترده ، مکان های نمادین قرار می گیرند: اتاق های زیر شیروانی ها که به فاحشه خانه ها اختصاص یافته، هتل های مخصوص، کارخانه ها و سالن ها، خیابان و خانه های راحت و بورژوایی.  شخصیت های این رمان از همه نوع و تیپ اجتماعی اند. معمولا انسان های خوب زیبا و انسان های بدجنس زشت می باشند( مانند معلم مدرسه رازهای پاریس ). گمراهان ریاکار و نفرت انگیز در تقابل با مردم ستم دیده قرار می گیرند؛ دختران اغواگر، پسران رها وسرگردان و مادران پردل و جرات اند. پس از رنجی بی حد و حساب، آدم های خوب پاداش می بینند،

تردید از سرنوشت و آینده : مادام دو استِل

تصویر
هم دردی مادام دو استِل و اصالت ایده و عقیده هایش در زمینه ادبیات، بناپارت را نگران می کند. ( 1800) جسارت در ابراز برخی اندیشه های سیاسی و اغراق در اندیشه های آزادی خواهی و نیز مذهبی از جمله برتری پروتستان ها و هم چنین در زمینه های اجتماعی مانند فعالیت زنان و دفاع از حق طلاق که در رمان دلفین می آید، تنش میان بناپارت و مادام دو استل را افزایش می دهد و سرانجام در سال 1803 به تبعید محکوم می شود.     طی ده سال ممنوعیت اقامت در پاریس، سال هایی که هر چند نا امید کننده اند، اما درهای اروپا را به روی مادام دو استل می گشاید واو راه های تازه یی را در ادبیات پیدا می کند. در حالی که اغلب در خانه خانوادگی خود در " کوپِه " زندگی می کند، اما به صورت خستگی ناپذیری با سفر به آلمان، ایتالیا، روسیه و انگلستان، با افراد گوناگون در تماس است. این سرگردانی  ترحم انگیز، سبب زایش اندیشه های تازه و عالی و به ویژه در اثر او به نام " در باره آلمان " می شود که در 1813 انتشار می یابد. اثری که تاثیر بی چون و چرایی بر دیگران دارد و منبع اصلی  نظریه رمانتیسم  و رشد آن در فرانسه می شود.ادام