در خیال روزهای روشن

شعر پارسی از کهن و نو، از دیروز و امروز ، بدون " زن " هیچ  است . از پاره یی استثنا ها اگر بگذریم ، زن، در  قلمرو ادبیات  تک تاز  و یگانه فرمان روا ست .  از شگفتی ها ، این که ، هر چه در بیرون از گستره ی  ادبیات و در درون جامعه ی ایران، از دیر باز  مرد سالاری و پدر سالاری حاکم   بوده،  در حوزه ی  شعر پارسی ،  تنها زنان فرمان می رانند. ادامه...