در خیال روزهای روشن

آلبر کامو با مقالات، رساله ها، رمان ها و نمایش نامه هایش،درکناراگزیستانسیالیسم ژان پل سارتر، اندیشه یی را گسترش می دهد که یک نگرش از جهان توام با دشواری های اخلاقی و سیاسی زمان است. تعریفی که اغلب از این دیدگاه می شود،به شیوه یی انحصاری، به عنوان ادراک و دریافتی تند از پوچی [1] جهان است. چنین توصیفی تا حدی این نگرش را پایین می آورد: در واقع، در جهان کامو، پوچی و شورش جدایی ناپذیر اند. این دو رفتار در برابر جهان، طی ده سال دو اثر را خلق می کنند: " اسطوره سیزیف [2] " در 1941 که تحلیلی از " پوچی " است و " انسان شورشی [3] " در 1951 شورش وطغیان را در بردارد. ادامه.... [1] L’absurdité [2] Le Mythe de Sisyphe [3] L’Homme révolté