پست‌ها

نمایش پست‌ها از مه, ۲۰۱۴
تصویر
فرانسوا رابلِه فرانسوا رابله " دانش  بدون وجدان،  مخرب روان است." فرانسوا رابله کیست؟ رابله شخصیت پیچیده یی دارد . در سال 1494؟ در یک خانواده حقوقدان در " شینون" واقع در ایالت سابق " تورِن " فرانسه زاده می شود ،  سواد می آموزد و سپس در حلقه کلیسا در می آید و روحانی می شود.  علاقه وافری به یونان باستان دارد، کتاب هرودوت را از زبان یونانی ترجمه می کند، اما سوربن به عنوان یک دستگاه مذهبی و دانشگاهی با چاپ آن  مخالفت می کند. سوربن خواندن کتاب های یونانی را  ممنوع کرده است و نگران است  خواندن این گونه آثار، پرسش هایی را در ذهن خوانندگانش به وجود آورد . پس رابله کلیسا را ترک می کند و به تحصیل در رشته حقوق ادامه می دهد . به زودی حقوق را نیز رها می کند و با تحصیل در رشته پزشکی در پاریس و "مونپولیه "  پز شک می شود. رابله به عنوان پزشک در شهر لیون شروع به کار می کند و هم زمان به کار ترجمه و نویسندگی می پردازد. او که مانند دیگر اومانیست های این زمان شیفته شناخت آثار و متن های عهد کهن است ، کتاب هیپوکرات  پزشک یونانی  و آثار پزشکی...

به دنبال نمایش

تصویر
بخش سوم سال های 1550 ، هم زمان با  شکفتگی و بهره وری شعر " لا پلِه یَد " در فرانسه، سنت نمایشی سده های میانه در عرصه تئاتر و نمایش به پایان می رسد و شکل نوینی از آثار نمایشی  ظهور می کند.....                                                                                                                                                    ا دامه                                                                    بخشی از نمایش نامه ...
ادبیات فرانسه نمایش در سده پانزدهم بخش دوم نمایش  هزل وخنده دار از سده سیزدهم ، نوعی نمایش خنده دار و کفر آمیز ، آغاز  به رشد می کند که با تئاتر مذهبی هیچ رابطه یی ندارد . این نوع نمایش در سده های بعد، در قالب قطعه های گوناگون نمایشی از جمله نمایش های جدی و " اخلاقی "  یا کمیک و خنده دار به اجرا در می آید.  نمایش هزل و کمیک، نگاهی انتقادی به عادات و رسوم زمانه دارد و می خواهد از این راه مردم را بخنداند و عادت های آن ها را تغییر دهد . از فکاهی  پاتلن وکیل تا مولیر، یک سنت طنز و خنده دار که مورد توجه زیاد تماشاگران و مخاطبان است ، شکل می گیرد و  در یک ساختار نمایشی جا می افتد .  تئاتر سده میانه خیلی زنده و مورد توجه مردم است و متن های نمایشی زیادی نوشته می شود. هنگامی که در سده شانزدهم، تلاش می شود تا نمایش نو و ویژه  زمان  خود به وجود آید، چندان با استقبال مردم رو به رو نمی شود و اهل نمایش درمی یابند که  نمایش های  پر رمز و راز های مذهبی و   فکاهیات   بیشتر مورد علاقه مردم است.    ادامه ...
ادبیات فرانسه نمایش در سده پانزدهم بخش نخست یک هنر تازه زندگی در سده پانزدهم سبک زندگی مردم اندک اندک دگرگون می شود و مردم به سوی زندگی بهتر، رفاه و لوکس گرایی همراه با نوعی شخصیت و شیوه تظاهر  روی می آورند. هر گامی که انسان این دوره برمی دارد ، به سوی این دگرگونی است . این دگرگونی، نخست  خود را در پوشش و لباس نشان می دهد. پارچه های زمخت به کنار می روند و پارچه های ابریشمی ولطیف و نیز پوست و خَز، جای گزین آن می شوند. ادامه ...