بالزاک و کمدی انسانی
بخش دوم
کمدی انسانی تابلوی
دقیقی از جامعه فرانسه در نیمه نخستین سده نوزدهم است: حوادث در میان اشراف و
بورژوازی و در پاریس یا در شهر ها می گذرد. " دو یا سه هزار چهره از این دوره
بیرون زده می شوند. " ( پیش گفتار) حتا نویسنده راضی نمی شود تیپ ها و اقشار
گوناگون اجتماعی را رنگ کند؛ او " اختراع " واقعی می کند. یعنی چیز هایی
که بیشتر درجامعه ، در میان خانواده ها و در میان ضمیر مردم پنهان است کشف می کند.
از این رو تاکید بر رخ داده های کوچک زندگی خصوصی و خانگی برای نشان دادن فجایع و
مبارزه پنهانی روزانه علیه آن ها بسیار مهم است.
جامعه سخت و به طور موذیانه یی نسبت به ضعیفان
" جنایات اجتماعی " مرتکب می شود: جدا کردن پدر ازخانواده، انحراف در ارث ، ویران کردن صداقت و نظایر آن
را بالزاک به عنوان مورخ، پرده از رفتار ها و عادات فردی و اجتماعی کنار می زند تا
مکانیسم و عمل کرد این جنایت های پنهان را بر ملا کند.
رئالیسم بالزاک، توضیح واقعیت هاست و نه
رونویسی و کپی کردن ساده آن ها. کمدی انسانی بالزاک هم زمان " تاریخ و نقد
اجتماعی " است.
نظرات