جای پای شاعران ایران در ادبیات فرانسه - بخش چهارم
![تصویر](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA8UacQtk1xpwGzSkKawz7roVxWsMd6Ay36FU4ksS5uXV78gJpo9H8vOsz-A0LNPH45FkX-jWrjDeHNw7F9vdYn18y157xju1WUxrlNGq0Giys7VQc1Hy9j1-otq3XaV8G1EQKACbUb3eZ/s1600/aragon-triolet.jpg)
سرگشتگی های انسان ، معما و راز افرینش، درد زندگی، تقدیر و سرنوشت، گردش دوران و زبونی انسان موضوع های رباعیات خیام را تشکیل می دهند. سده نوزدهم در فرانسه، سده اضطراب ها و دل نگرانی ها ست، دوره یی که ریشه های رنج و بدی جوانه زده و این سده را به " سده رنج و بدی [1] " تبدیل ساخته است. از این رو شاعران فرانسه چاره رنج های شان را از خیام می پرسند ، سعی می کنند مانند او بیندیشند و مانند او خلق کنند. پس این سده، سده خیام می شود. در تمام این یک صد سال، سالی نیست که ترجمه تازه یی از خیام به بازارکتاب نیاید یا رباعیاتش باز ترجمه و چاپ نشود. بر اساس یک محاسبه سر انگشتی، از سال 1900 تا 2005 حدود 45 بار کتاب خیام به وسیله افراد گوناگون مورد ترجمه قرار گرفته است. ادامه... [1] Mal du siécle